Mobiletle Bodrum'a
Çocukluk hikâyelerim bitmez. İlkokulda, ortaokulda
sınıf birincisi olmak istememe kızardı. Çok çalışırsam
dudak bükerdi, endişeyle bakardı. "Dördüncü,
beşinciyi geçme" derdi.
Sokakta çocuklarla oynamanın her şeyden önemli
olduğunu öğre�. Beni kovalar "Çık sokağa, oyna"
derdi. Asla belli bir saa�e eve dön demedi. Herkesin
yapabileceği şeyleri yapmamı istedi. Çakı, çelik
çomak, uçurtma, balık tutmak...
Babam bana haya� bir macera gibi yaşamayı ve
hiçbir şeyden korkmamayı öğre�. Ben ilkokul 2'nci
sını�ayken sa�n aldığı mobiletle annemden gizlice
İzmir'den Bodrum'a gitmeye karar verdik. Kışın
ortasında. Ha�alar öncesinden özel
gocuklu
kıyafetler hazırladı. Mobile� trenle Ankara'dan
İzmir'e taşıdık. İzmir'den yola koyulduk. Söke'ye
ulaş�ğımızda �r �r �triyordum, vücudumu ateş
basmış�. Bodrum'a ulaş�ğımızda kızılcık denilen ağır
bir hastalığa yakalandım. Tüm vücudumu su
kabarcıkları kapladı. Annem beni gördüğünde kriz
geçiriyordu. Babam hep bu sayede maceracı ve
korkusuz biri olduğumu anla�rdı. İki ha�a ya�m
ama haya�mın en güzel anılarından biriydi.
Babamın Tatlı Vedası
Canının istediği gibi pilav yiyemeyeceği, sigara
içemeyeceği, motosiklet kullanamayacağı bir hayat
fikrine onu ikna etmek için yıllarca didindik. İnsanın
kendi istediği gibi yaşayamaması fikrini aklı
almıyordu. Tuzlu bademden bile vazgeçmedi.
Okumayı son güne kadar bırakmadı. İnsanların neler
yaşadıklarına, buraya nasıl geldiklerine merakı hiç
dinmedi. Yıllarca tek bir tabak üzerine desen işleyen
Japon gravürcülerin ne kadar bas�rılmış bir hayat
yaşadıklarına da ağladı; bir savaştan diğerine gidip
helak olmuş Mehmet dedesine de.
Aşkın, çapkınlığın olmadığı bir haya�n hayat
olamayacağını öğre�. Bugün eski dostlarından
Mülkiye'deki çapkınlıklarını dinliyorum, ka�la ka�la
gülerek. Babam 70 yaşında da benden daha çapkındı.
Ama bana akademisyen çocuğu olarak da kızların
gözüne girilebileceğini gösterdi! Babama hayran
güzel kızlarla tanış�ğımda en yakın arkadaşımın
"Oğlum,
fabrikatör çocuğunu anlarım da
akademisyen çocuğu olduğu için kız tavlayan bir seni
gördüm. Ünsal Hoca hakikaten büyük adam!"
dediğini ha�rlarım.
Babam 70
yaşında da
benden daha
çapkındı!
- Çınar Oskay
